Hayatıma girdin ansızın...
Evet sen seçmemiştin girmeyi, öyle gerekti, öylece kendiliğinden oluverdi...
Lâkin şimdi istesen de çekip gitmeyi... Bırakmam... Bırakamam seni...

Evet sen bilmeden hayatıma girdin ansızın... Şimdi boşa çabalama çıkıp gitmeye bırakmam... bırakamam... Arsızım...

Dokundun bir kere tenime; dokundum bir kere tenine... Gezdirdim parmak uçlarımı bedeninde ve ezberlettin teninin dokusunu parmak uçlarımın her bir hücresine
Şimdi ne vakit seni özlesem, kendi kendime dokunuyorum parmak uçlarımla ve teninin dokusu geziniyor bedenimde usulca...Ilık bir meltem gibi yalayıp geçiyor sanki varlığın bedenimden...
Ben ne vakit seni özlesem bana kazıdığım sana sarılıyorum...

Her görüşte bir nefes gibi çekiyorum seni ciğerlerime ve sonraları ne vakit seni özlesem bir anlığına nefesimi tutuyorum, içime sızan varlığın usulca sıyrılırken nefesim gibi dışarı, bir an fazla hapsolabilsin içimde diye...

Ne vakit seni özlesem, kendimce keşfettiğim yöntemlerimle bana seni yaşatıyorum sindire sindire...
Hoş..
Bakma "ne vakit seni özlesem" dediğime; aslında ben seni "her vakit" özlüyorum..

biriktirdiklerimi tüketiyorum sensizlik günlerinde ve görmem gerekiyor seni birikimler tükendiğinde..

Ben artık seni görmenin yolunu da biliyorum.. Konuşmak değil çözüm , anlıyorum...  Artık seni iyiden iyiye çözdüm ben
Huzurluyum...

Ne vakit şiddetli özlem anları için biriktirdiklerimi tüketsem... Yanına gelip, seninle olup
Susuyorum...
Yeni birikimler istifliyorum..

Hiç bir beklenti, hiç bir sızlanma, hiç  sitem, hiç ses...
şiddetli özlem anları birikimleri tükendiğinde sana gelip, senle susup, sadece ama sadece sana dokunuyorum..
parmak uçlarıma ezber tazeletiyorum yeniden
ve yeniden

Sen
hiç yokken ortada, birden girdin hayatıma ... Kendi seçimin olmadan...bilmeden,,, beklemediğince,,, beklemediğimce
ANSIZIN
Çok direndin gitmek istedin bırakmadım, bırakamadım...
Bırakmam
Bırakamam
ARSIZIM